بهینه‏سازی آرایش چاه ها با استفاده از چاه های افقی دریک مخزن ذخیره‏سازی گاز میعانی

معمولا برای اطمینان از تامین گاز در زمان اوج مصرف، آن را در زیرزمین ذخیره می‏کنند. با پیشرفت ذخیره سازی در صنعت نفت، به بهینه‏سازی عمل‏کرد مخازن ذخیره و برداشت حداکثری از این مخازن توجه شده است. در این مقاله به بهینه سازی حفر چاه ها در یک مخزن واقعی گاز میعانی با هدف افزایش ظرفیت ذخیره سازی و بیشینه کردن راندمان تولید میعانات پرداخته و حفر چاه های جدید براساس قابلیت مخزن بررسی می‏شود. حفر چاه های تزریقی جدید و چینش آنها با توجه به خواص پتروفیزیکی مخزن هم‏چون تراوایی، تخلخل، اشباع سیالات و چیدمان چاه های موجود است. متفاوت بودن چاه های تزریق با تولید باعث می شود در ذخیره‏سازی، حجم بیش‏تری از گاز باقی مانده مخزن در جریان تولید استخراج شود و راندمان تولید میعانات افزایش یابد. چگونگی آرایش بهینه چاه ها برای ذخیره سازی و استفاده از چاه های افقی بررسی شده و نتایج نشان می دهند که این کار باعث کاهش تعداد چاه های لازم و افزایش بهره وری میعانات در زمان ذخیره‏سازی می شود. مقایسه بهره دهی چاه افقی با چاه عمودی نشان می دهد که چاه افقی، علاوه بر افزایش شاخص بهره دهی، تشکیل و تجمع میعانات را به تاخیر می اندازد و تاثیر تجمع میعانات بر مقدار بهره دهی را کاهش می دهد. تراوایی، تخلخل و اشباع به‏ترتیب بیش‏ترین اثر را بر تابع هدف می گذارند و آرایش بهینه چاه ها در این مخزن گازمیعانی، به نحوی که دبی لازم برای زمان اوج مصرف تامین شود، در مدت 20 سال باعث افزایش 1 میلیون بشکه ای تولید میعانات گازی باقی مانده در مخزن می شود.